Αμινοξέα, πεπτίδια, μονοσακχαρίτες, ιχνοστοιχεία, βιταμίνες κ.ά.
– Αποτελούν πηγή απαραίτητων και εύκολα απορροφήσιμων θρεπτικών συστατικών για τον οργανισμό.

Ένζυμα
– Διασπούν σύνθετα θρεπτικά συστατικά σε απλούστερα μόρια, διευκολύνοντας την απορρόφησή τους από τον οργανισμό.

Λιπαρά οξέα βραχείας αλυσίδας
– Παρέχουν βασικά θρεπτικά και αντιφλεγμονώδη στοιχεία στα κύτταρα του παχέος εντέρου, υποστηρίζουν την ισορροπία της εντερικής μικροβιακής χλωρίδας και ρυθμίζουν την υδροηλεκτρολυτική ισορροπία του εντέρου. Ενισχύουν την τοπική και συστηματική ανοσία.

Οργανικά οξέα, υπεροξείδιο του υδρογόνου, βακτηριοσίνες, ουσίες παρόμοιες με αντιβιοτικά κ.ά. – αναστέλλουν τη δραστηριότητα και τον πληθυσμό παθογόνων μικροοργανισμών και προάγουν την ανάπτυξη ωφέλιμων βακτηρίων.

Αρνητικές ρυθμιστικές σηματοδοτικές μοριακές ενώσεις, μικρο-RNA, ανοσορυθμιστικοί μεταβολίτες κ.ά.
– Διεγείρουν την παραγωγή ανοσοσφαιρινών και κυτοκινών, οι οποίες ρυθμίζουν την έμφυτη και προσαρμοστική ανοσία.

Αλδεϋδική αφυδρογονάση, εξωπολυσακχαρίτες, βιφιδοπαράγοντες, αντιοξειδωτικά κ.ά.
– Μεταβολίζουν τα ξενοβιοτικά, εξουδετερώνουν τις καρκινογόνες ουσίες και μεταβολίτες που προκαλούν ανεπιθύμητες γενετικές μεταλλάξεις.

Νευροδιαβιβαστές, όπως η σεροτονίνη, γνωστή και ως «ορμόνη της ευτυχίας και της χαράς», η ντοπαμίνη, ή «ορμόνη της ευχαρίστησης και της κινητοποίησης», η ακετυλοχολίνη, ή «διδάσκουσα της μυϊκής δραστηριότητας», η γάμμα-αμινοβουτυρική οξέα (GABA), ή «ρυθμιστής του φόβου και του άγχους», καθώς και διάφορες ενώσεις όπως ινδόλες και χολικά οξέα, οι οποίες μπορούν να δεσμεύονται σε υποδοχείς που εκφράζονται στον εγκέφαλο. Πρόκειται για νευροδραστικές ενώσεις που δρουν τόσο στο εντερικό όσο και στο κεντρικό νευρικό σύστημα, με δυνατότητα να ρυθμίζουν τη συμπεριφορά και τη νοητική λειτουργία.

Ένζυμα, μικρο-RNA, βιο-επιφανειοδραστικές ουσίες, κυτταροπλασματικές πρωτεΐνες, τεϊχοϊκά οξέα, πεπτιδογλυκάνες, πολυσακχαρίτες κ.ά.
– Ρυθμίζουν την έκφραση γονιδίων, διασπούν τα βιοφιλμ των παθογόνων και αποτρέπουν το σχηματισμό νέων, εξισορροπούν την ανοσοαπόκριση έναντι προφλεγμονωδών κυτοκινών, διεγείρουν τη δραστηριότητα των μακροφάγων, ασκούν αντιφλεγμονώδη δράση και ενισχύουν το επιθηλιακό φράγμα του εντέρου.